In het jaar 616 breidde een anonymus Dionysius Exiguus’ Paastabel uit tot een paastabel betrekking hebbend op de jaren 532 tot en met 721, die omstreeks het jaar 650 werd aanvaard door de kerk van Rome. De Engelse monnik en historicus Beda Venerabilis publiceerde in het jaar 725 een nieuwe uitbreiding van Dionysius Exiguus’ Paastabel tot een grote paascyclus, die in zijn geheel periodiek is. Met de aanvaarding van Beda Venerabilis’ Paascyclus door de kerken in Brittannië en Ierland en in het Frankische koninkrijk in de loop van de achtste eeuw en door de kerk van Rome omstreeks het jaar 800 werden alle toekomstige Juliaanse kalenderdata van Paaszondag definitief en ondubbelzinnig vastgelegd. Beda Venerabilis’ Paascyclus bestaat zowel uit maancycli (van 19 jaren) als uit zonnecycli (van 28 jaren), en heeft dientengevolge een periode van 532 jaren.
bronnen[]
- Faith Wallis, Bede: The Reckoning of Time (Liverpool University Press 2004)