| Ensemble van het Ferapontovklooster | ||
| Bestand:Ferapontovo.jpg | ||
| Land | Vlag van Rusland Rusland | |
| UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
| Criteria | i, iv | |
| Inschrijvingshistorie | ||
| UNESCO-volgnr. | 982 | |
| Inschrijving | 2000 (24e sessie) | |
| UNESCO-werelderfgoedlijst | ||
Sint-Nicolaas, de beschermheilige van Russische handelaren, op een fresco door Dionisius, afkomstig uit het Ferapontovklooster.
Het Ferapontovklooster (Russisch: Ферапонтов монастырь) is een klooster gelegen in de regio Oblast Vologda in Rusland. Het wordt gezien als een van de zuiverste voorbeelden van Russische middeleeuwse architectuur. Derhalve is het klooster in 2000 door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst.
Het klooster werd gesticht door de heilige Ferapont in 1398, ten westen van het Kirillo-Belozersky klooster (vernoemd naar zijn medemonnik, Sint-Kirill van Beloozero). Het klooster verkreeg bekendheid door Kirills leerling, de heilige Martinian, die in 1447 patriarch werd van de Troitse-Sergieva Lavra.
Na Martinians dood werd het klooster lange tijd beschermd door leden van de familie van Ivan III. Het oudste gebouw binnen het klooster, de Kathedraal van de Geboorte van de Maagd (1490), werd gebouwd met bakstenen door arbeiders uit Rostov Veliki. Deze kathedraal is de best bewaarde van drie zuster-kathedralen gebouwd rond dezelfde tijd. Het interieur van de kathedraal is bedekt met fresco’s van de beroemde middeleeuwse schilder Dionisius.
In de jaren '30 van de 14e eeuw werd het klooster uitgebreid met een schatkamer, refectorium, en de unieke Annunciatiekerk. Rond dezelfde tijd genoot het klooster speciale privileges gegeven door Ivan IV van Rusland, en bezat het ongeveer 60 dorpen in de omgeving. De tsaar bezocht zelf regelmatig het klooster als pelgrim.
In de Tijd der Troebelen werd het klooster geplunderd door de Polen. Tijdens de herstelwerkzaamheden werden de laatste gebouwen - de tentvormige kerk van Sint-Martinian (1641), een barbacane kerk (1650) en een klokkentoren (1680) - toegevoegd aan het complex. De klokken in deze toren zouden de oudste zijn in Rusland.
Toen het klooster langzaam zijn religieuze betekenis verloor, werd het veranderd in een verbanningsoord voor geestelijken zoals Nikon van Moskou. In 1798 werd het klooster gesloten door Paul I van Rusland, maar het bleef wel bewaard. In 1904 werd het klooster heropend, maar 20 jaar later alweer gesloten door de bolsjewieken. In 1975 werd het klooster een museum.
Externe links[]
|
Voor meer mediabestanden zie de categorie Ferapontov Monastery van Wikimedia Commons. |
59°57′23″N 38°34′03″E
fi:Ferapontovin luostari
fr:Monastère de Ferapontov
he:מנזר פראפונטוב
hu:Ferapontov-kolostor
it:Monastero di Ferapontov
ja:フェラポントフ修道院
ru:Ферапонтов монастырь
sv:Ferapontovklostret
vi:Tu viện Pherapontov