Herenigingsconcilie of Concilie van Ferrara-Florence (van 1438 tot 1445) is de naam van het oecumenische concilie van de Rooms-Katholieke Kerk, dat paus Eugenius IV samenriep naar aanleiding van de verovering van Thessaloniki en Epirus door de Turken, waardoor de Byzantijnse keizer Johannes VIII Palaeologus zich genoodzaakt zag hulp te zoeken in het Westen. De Byzantijnse delegatie verklaarde zich bereid over de hereniging tussen de Griekse en de Latijnse Kerken te onderhandelen.
Men kwam langzamerhand tot overeenstemming over de principiële verschilpunten tussen de beide Kerken: de voortkomst van de H. Geest, het gebruik van ongedesemd brood, het vagevuur en het primaatschap. Reeds in 1439 kwam een herenigingsdecreet tot stand. Bij hun terugkeer in Constantinopel werden de keizer en de bisschoppen echter als verraders door het volk ontvangen en de patriarchen van Jeruzalem, Antiochië en Alexandrië wezen de hereniging in 1443 af.