Ingrid Elovsdotter, ook Ingrid van Zweden, (Skänninge, rond 1220 - 2 september 1282) was een Zweedse geestelijke.
Het christendom had pas sinds de 11e eeuw vaste voet gekregen in Zweden, zodat tijdens het leven van Ingrid nog nauwelijks sprake was van een christelijke cultuur. Slechts hier en daar was er een bescheiden kerkje, maar geen kloosters, kloosterscholen of gasthuizen, zoals elders in Europa al lang bestond.
Na de dood van haar man besteedde ze heel haar vermogen en al haar energie aan de vestiging van christelijke centra in haar land. Ze reisde er zelfs voor naar Jeruzalem en Rome. Na terugkomst van haar pelgrimstochten trok ze zich tenslotte terug in het door haar gestichte dominicanessenklooster van Skänninge (bij Linköping). Ze leefde er als eenvoudige medezuster en priorin.
Hoewel haar officiële heiligverklaringsproces nooit is afgerond, genoot zij tot aan de reformatie vooral in Zweden grote verering. Sindsdien is zij praktisch totaal in vergetelheid geraakt. Zij wordt afgebeeld in dominicanesser habijt met een kruis bij zich.